Miesiąc kwiecień upłynął nam na realizacji projektu związanego z mitologią słowiańską. Ta część naszej kultury, tożsamości narodowej jest pomijana przez programy nauczania, zatem warto czasem pochylić się nad nią samodzielnie, co właśnie zrobiłyśmy podczas spotkań kółka polonistycznego.

Historie słowiańskich bogów i boginek są niezwykle barwne i jednocześnie pełne grozy. Bohaterowie mają po kilka imion i znaczeń... My wybrałyśmy boginie najbardziej nas intrygujące i wcielając się w nie, spróbujemy je troszkę WAM przybliżyć ...

Zapraszamy do oglądania galerii zdjęć i czytania.

Mokosz jest boginią słowiańską, opiekunką ziemi, urodzaju, płodności oraz obrzędów kobiecych. Jest również połączona z opieką nad domem i rodziną. Jest uważana za jedną z najważniejszych i najbardziej szanowanych postaci w pantheonie słowiańskim. Wierzono, że chroniła kobiety w ciąży i przy porodzie, a także była patronką rzemiosła kobiecego, w tym tkania i tkactwa. Mokosz była również utożsamiana z Matką Ziemią i cyklicznością przyrody. Jej kult był ważny w wielu słowiańskich kulturach i przetrwał do dzisiaj w postaci folkloru i obrzędów ludowych.
Marzanna jest postacią z mitologii słowiańskiej, uosabiającą zimę, śmierć i zniszczenie. W ludowych wierzeniach Marzanna była wyobrażana jako starsza kobieta o okrutnym charakterze, która miała być ofiarowana w ofierze na wiosnę, aby zapewnić obfite plony i powrót ciepłej pogody. Jej rzeźbione figurki były wrzucane do rzek lub spalane jako symboliczne pożegnanie z zimą. Współcześnie obchody śmierci Marzanny są wciąż organizowane w niektórych regionach Polski i krajach słowiańskich w celu powitania wiosny.
Dziewanna to postać z mitologii słowiańskiej, będąca boginią miłości i płodności. Jest także kojarzona z wiosną i związana z roślinnością oraz naturą. W wierzeniach ludowych uważana jest za opiekunkę ziemi i rolnictwa, a jej kult był szczególnie powszechny wśród ludności słowiańskiej. Dziewanna jest również często przedstawiana jako piękna i młoda dziewczyna o jasnych włosach i ubrana w kwiaty.
Żywią jest postać z mitologii słowiańskiej, również znana jako Żywie, Żywa, czy Żiwia. Jest boginią płodności, urodzaju, opieki nad zwierzętami gospodarskimi i światem roślinnym. Opiekowała się również domowym ogniskiem i życiem rodzinnym. Była uważana za istotę żywą, pełną energii i mocy życiodajnej. W wierzeniach pogańskich miała moc odradzania się i przynoszenia nowego życia. Jej kult był silnie związany z obchodzonymi świętami dotyczącymi cyklu rocznego.
Dola to słowiańska bogini losu, przyszłości i fatum. Jest uważana za opiekunkę rodzin, domów i gospodarstw. Dola decydowała o losie każdego człowieka i miała wpływ na jego szczęście czy nieszczęście. Była jedną z głównych bogiń w wierzeniach Słowian. Jej kult miał znaczenie głównie w obrzędach domowych i rodzinnych.
Dzidzilela to słowiańska bogini urodzaju, płodności i obfitości. Jej kult był szczególnie popularny wśród plemion połabskich. Jest uważana za opiekunkę rolników, sadowników i ogrodników. Jej imię oznacza "ta, która daje życie" lub "ta, która rodzi". Dzidzilela jest często przedstawiana jako piękna i młoda kobieta w bujnej sukni, trzymająca w ręku otwartą różę lub inny symbol obfitości. Jej święta obchodzone były w okolicach równonocy wiosennej, kiedy to ludzie modlili się do niej o dobre plony i owocowanie.
Rusałka, znana również jako Syrena lub niższy duch w wodzie, jest postacią z polskiej i słowiańskiej mitologii. Jest to wodna istota o kobiecym wyglądzie, często opisywana jako piękna kobieta o długich włosach i ogonie ryby. Rusałki są zazwyczaj postrzegane jako życzliwe istoty, ale mogą być również kapryśne i zazdrosne. Według legend, rusałki żyją w jeziorach, rzekach i mokradłach, gdzie przyciągają ludzi swoim pięknem i śpiewem. W polskiej kulturze ludowej rusałki są często przedstawiane w folklorze, baśniach i pieśniach ludowych.